Μεταξύ των 100 κορυφαίων φωτογραφιών για το 2021 βρίσκεται η συγκλονιστική φωτογραφία από τις φωτιές που κατέκαψαν την Εύβοια τον Αύγουστο και δείχνει την απόγνωση της 81χρονης κυρίας Παναγιώτας, σύμφωνα με το περιοδικό Time.

«Ούπς. Μάλλον τελικά έφυγα για κάπου καλύτερα! Όπως μου είχα υποσχεθεί έφυγα όμορφη οπότε όλα καλά! Θέλω να ξέρετε πως πάλεψα μέχρι τελευταία στιγμή 4 χρόνια και δυστυχώς νίκησε ο πόνος του καρκίνου. Δε θέλω κανένας να λυπηθεί, θέλω να χαμογελάτε και να ζείτε την κάθε σας ημέρα ευτυχισμένοι!

Ο Τάκης ήταν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, κάποια χρόνια μεγαλύτερος μου. Ήταν η μασκότ της περιοχής με την κακή, κάκιστη έννοια…. Τα παιδιά τον κορόιδευαν…Οι μεγάλοι τον κορόιδευαν, όλοι τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν κι έκαναν πλάκα με τον Τάκη.

Φέτος το καλοκαίρι έχω ένα βοηθό που ακούει Καζαντζίδη και 80’s disco. Αλήθεια. 8 το βράδυ, Κυριακή, έχω γυρίσει από την εκδήλωση του φροντιστηρίου των Αγγλικών που πάει η μεγάλη μου κόρη. Έχουμε πάρει μπαλόνι, καλαμπόκι ζεστό με πολύ αλάτι και πάμε για σπίτι, πυτζαμάκια, Σφουγγαράκης, νάνι στον καναπέ και αγκαλιά στο κρεβάτι, σχολείο αύριο, 7 το πρωί εγερτήριο.

Ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Μη με αφήσεις ποτέ» δημιούργησαν η Lacta και το Κέντρο Διοτίμα με θέμα τις γυναικοκτονίες. Πρόκειται για την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, η οποία δολοφονείται από το σύντροφό της, μετά από καυγά.

Ο πατέρας έχει άνοια. Θυμάται μόνο τη μητέρα, τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων, την οδό του σπιτιού μας,όχι τον αριθμό, ονόματα φυτών και δένδρων και να είναι ευγενής με όλους. Ξέρει ότι με γνωρίζει, αλλά πια δεν με αναγνωρίζει. Εκπλήσσεται με τον άνδρα που του συστήνεται ως γιος του.

Ο 89χρονος άντρας και η 87χρονη γυναίκα βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη στο δρόμο, παίρνοντας μαζί τους μόνο τη σκυλίτσα τους, τη Bella. Το ηλικιωμένο ζευγάρι με το σκυλάκι τους βρέθηκαν στο Πευκί, στο ferry boat που ήταν έτοιμο να μεταφέρει τον κόσμο για την εκκένωση.

Σε μία εποχή που τα social media κυριαρχούν, προκαλώντας την απομάκρυνση των ανθρώπων και την έλλειψη επαφής, το «Πόση Μοναξιά» έρχεται να μας θυμίσει πως η αληθινή ζωή βρίσκεται στο «μαζί» και στο «από κοντά» και όχι στα posts, τα likes και τα comments.

Μην με σταματάς. Ονειρεύομαι. Ζήσαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας. Αιώνες μοναξιάς.Τώρα μη. Μην με σταματάς. Τώρα κι εδώ για πάντα και παντού. Ονειρεύομαι Ελευθερία.

Το τραγούδι Άνθρωποι Μονάχοι, σε σύνθεση Γιάννη Σπανού και ερμηνεία Βίκυς Μοσχολιού, μπήκε στο δίσκο τελευταίο. Είχανε γράψει τις ορχήστρες στα άλλα τραγούδια και τους έλειπε ένα.